Héðan er nú eitthvað afskaplega lítið að frétta. Engir jarðskjálftar nýlega, engir öndergraddar að kasta sér fram af brúm (sem er nú nokkuð "vinsælt" sport hér um slóðir, a.m.k. í lok missera) og engar ákvarðanir enn í sambandi við bústaði.
Hef það helst afrekað síðan síðast (sem var nú bara í gær, ég veit, svo þið verðið að muna að það eru takmörk fyrir því hvað konur geta afrekað mikið dag eftir dag eftir dag) er að... fara í veggjaklifur með henni Emilie. Emilie er undrabarn eitt mikið, hún er átján ára og er á fyrsta ári í doktorsnámi í eðlisfræði. Sei sei já.
Mikil afrek í gangi, sem sagt. Ég lofa að vera skemmtilegri þegar ég blogga næst, ég er neflilega að fara að velta mér upp úr drullu og gor í kalksteinshellum um helgina. Það hlýtur nú að verða eitthvað spennó.
Gerast áskrifandi að:
Birta ummæli (Atom)
Engin ummæli:
Skrifa ummæli